De coronairen zijn de kransslagaderen van uw hart. Wanneer men spreekt over coronairlijden, treedt een vernauwing op van de kransslagaders. De mate van vernauwing bepaalt in hoeverre u klachten kunt ervaren. De kransslagaders zorgen voor de aanvoer van zuurstof naar uw hartspier. Door het coronairlijden kan uw hart te weinig zuurstofrijkbloed aangevoerd krijgen, hierbij ontstaan klachten van angina pectoris ofwel pijn op de borst.
Het coronairlijden kan een langzaam opgebouwd proces zijn, waarbij men spreekt van stabiele angineuze klachten. Er ontstaat dan een vervelend gevoel op de borst, onder andere bij inspanning, die veelal in rust weer afzakt. Maar er kan ook sprake zijn van een plotse verstopping, meestal ontstaan doordat het bloed ter plaatse van een beschadiging in de vaatwand of vernauwing stolt en een kransslagader afsluit. Dan is er sprake van een acuut hartinfarct.
Als de vernauwing niet ernstig is en er slechts een geringe onbalans in vraag en aanbod ontstaat, zullen de klachten veelal alleen bij inspanning optreden, maar nog niet in rust. Naarmate de vernauwing in ernst toeneemt, zullen de klachten steeds eerder optreden en uiteindelijk ook wanneer u zich niet inspant.
De symptomen van coronairlijden zijn niet altijd duidelijk aanwezig. Aanvankelijk zijn er nauwelijks verschijnselen. Klachten die kunnen duiden op coronairlijden zijn:
Coronairlijden wordt meestal veroorzaakt door aderverkalking (atherosclereose) in de kransslagaders. In dat geval blijft er vet in de vaatwand achter. De kransslagaders verliezen hun doorgang doordat de ophoping in de vaatwand deze dikker en dikker maakt ten koste van de doorgang. Het bloed stroomt door deze kransslagadervernauwing minder goed door de kransslagaderen (coronairen). Bekende risicofactoren zijn onder andere een hoge bloeddruk, een hoog cholesterol, roken, suikerziekte (diabetes) en de aanwezigheid van hart- en vaatziekten bij familieleden op jongere leeftijd.
Er zal eerst moeten worden vastgesteld of er inderdaad sprake kan zijn van zuurstoftekort van uw hart. Een ECG (electrocardiogram) geeft een weerspiegeling van de elektrische activiteit van uw hart en kan aanwijzingen laten zien voor de aanwezigheid of doorgemaakt zuurstoftekort van het hart. Het echocardiogram laat naast de pomp- en hartklepfunctie ook zien of alle delen van het hart gelijkmatig samenknijpen. Als dit niet het geval is, kan er sprake zijn van een belangrijke vernauwing van de kransslagaderen of zelfs een doorgemaakt hartinfarct. Een inspanningstest (fietstest) of een beeldvormend onderzoek, bijvoorbeeld een Dobutamine Frequentie Echo (DFE), kunnen dan worden uitgevoerd om hartklachten, veroorzaakt door coronairlijden, aan te tonen. Op het moment dat zuurstoftekort aannemelijk is, zal moeten worden onderzocht wat de oorzaak hiervan is en hoe dit verholpen kan worden.
Op het moment dat er naar aanleiding van non-invasief onderzoek, zoals een fietstest of Dobutamine Frequentie Echo, aanwijzingen zijn voor coronairlijden zal u verwezen worden naar het ziekenhuis voor het verrichten van een diagnostisch coronairangiogram. Hierbij wordt via een slagader in de pols of de lies een katheter ingebracht om middels contrastvloeistof de kransslagaderen (coronairen) in beeld te brengen. Zo kan vanuit meerdere richtingen gekeken worden of er een belangrijke vernauwing in de vaten aanwezig is die behandeld moet worden.
Als de afwijkingen ernstig zijn, zal de interventiecardioloog bespreken wat de opties zijn. Soms kan er gekozen worden om direct over te gaan tot een percutane coronaire interventie (PCI). In de volksmond staat dit bekend als dotteren. Na de behandeling kunt u bij HartKliniek terecht voor nacontrole en passende hartrevalidatie waarbij met een fysiotherapeut wordt geoefend om goed en effectief te revalideren na de ingreep. Hiermee kan een optimale conditie worden bereikt en het vertrouwen in uw lichaam worden hersteld.