Geslachtsverschillen bij myocardiale en vasculaire veroudering

Het is algemeen bekend dat hart- en vaatziekten zich bij vrouwen en mannen anders manifesteren. De onderliggende oorzaken van deze verschillen tijdens het ouder worden, zijn minder goed begrepen.

Geslachtsverschillen in cardiale en vasculaire fenotypes worden gezien in de kindertijd en hebben de neiging om verschillende trajecten te volgen die verband houden met verschillen in genetische factoren, evenals de respons op risicoblootstelling en hormonale veranderingen tijdens de levensloop.

Deze verschillen liggen ten grondslag aan geslacht specifieke variatie in cardiovasculaire gebeurtenissen later in het leven, waaronder myocardinfarct, hartfalen, ischemische beroerte en perifere vaatziekte. Met betrekking tot cardiale fenotypes hebben vrouwen intrinsiek kleinere hartvolumes aangepast aan de lichaamsgrootte en hebben ze de neiging om een grotere leeftijd gerelateerde wandverdikking en myocardiale verstijving te ervaren bij het ouder worden. Met betrekking tot vasculaire fenotypes wordt ook seksueel dimorfisme (geslacht verschil) in zowel fysiologie als pathofysiologie gezien, inclusief duidelijke verschillen in bloeddruktrajecten.

De meeste geslachtsverschillen in myocardiale en vasculaire veranderingen die zich manifesteren bij het ouder worden, lijken relatief consistente trajecten te volgen van de zeer vroege tot de zeer latere levensfasen.

De hoeveelheid gegevens die we tegenwoordig hebben, suggereert dat sekseverschillen in cardiovasculair risico in alle klinische onderzoeken kritisch moet worden beoordeeld en op een manier die ook rekening houdt met de verschillende risicotrajecten bij vrouwen. Deze verbrede benaderingen vergroten ons begrip om de potentieel nadelige gevolgen van cardiovasculaire veroudering bij beide geslachten te doen verminderen.